Kinesiotaping – Co to jest?
Czym jest kinesiotaping?
Kinesiotaping, bądź plastrowanie dynamiczne, to metoda terapeutyczna oparta o wykorzystanie specjalnego plastra Kinesio Tex. Taśma ta jest wykonana z cienkiej, elastycznej bawełny i pokryta mocnym, akrylowym klejem, dzięki czemu może pozostawać na ciele nawet do 4 dni. Ponad to jest wodoodporna i przepuszcza powietrze, co nie tylko umożliwia kąpiel w niej, lecz także pozwala na uprawianie sportów. Taśma jest pozbawiona lateksu, dzięki czemu jest bezpieczna dla alergików!
U podłoża działania plastrowania dynamicznego leży wykorzystanie elastyczności taśmy. Jej rozciągnięcie i następnie przyklejenie do skóry powoduje, że jej wewnętrzne siły sprężystości przyciągają do siebie fragmenty skóry pacjenta. Dzięki temu skóra unosi się delikatnie, co zwiększa przestrzeń pomiędzy nią a mięśniami pod spodem. Nie tylko ułatwia to przepływ chłonki, krwi czy płynu zapalnego w danym miejscu, lecz także zmniejsza napięcie na nocyceptory – specjalne receptory bólu, znajdujące się w skórze.
Historię kinesiotapingu można prześledzić do lat 70. XX wieku, kiedy to kręgarz Kenzo Kase wynalazł tasmę Kinesio Tex i opatentował swój wynalazek. Od tamtego czasu plastrowanie dynamiczne zdobywało rosnącą popularność w Japonii, a na Zachodzie zrobiło się o nich głośno dzięki sportowcom „przyłapanym“ na stosowaniu tych taśm. Zaliczają się do nich m.in. piłkarz Mario Balotelli, tenisistka Serena Williams czy też siatkarka Kerri Walsh.
W jakich schorzeniach pomoże kinesiotaping?
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, plastrowanie dynamiczne zmniejsza napięcie na receptory bólu. W związku z tym znajduje zastosowanie w leczeniu zespołów bólowych: bólach kręgosłupa, reumatycznych, pourazowych i pooperacyjnych.
Dzięki poprawionej cyrkulacji krwi i chłonki kinesiotaping ma działanie przeciwobrzękowe. Skorzystać mogą na tym osoby z przewlekłymi bólami stawów jak np. zespół bolącego barku. Poza zmniejszeniem obrzęku, również może pomagać w zwiększaniu ruchomości w stawie. Dzieje się tak nie tylko przez zmniejszenie obrzęku, lecz również dzięki rozluźnieniu nadwyrężonych mięśni i ścięgien, ponieważ taśma przejmuje część ich funkcji.
Dzięki tym właściwościom, fizjoterapeuci sportowi z powodzeniem stosują plastrowanie dynamiczne, żeby pomóc sportowcom wycisnąć z ich organizmów jeszcze więcej. Taśmy zmniejszają ryzyko kontuzji oraz przyspieszają ich leczenie.
Jak przygotować się do tapingu?
Żeby klej taśmy trzymał się maksymalnie długo i pewnie, należy odpowiednio przygotować się do jego zakładania. Skóra, na którą ma być założona, powinno zostać umyta, a następnie przetarta alkoholem, żeby usunąć z niej resztki olejów. Nie powinna być również pokryta żadnym emolientem, kremem czy balsamem. Rzadkie owłosienie na skórze nie powinno stanowić problemu. Jednakże, jeśli włosów jest więcej, powinny zostać usunięte, najlepiej przez depilację. W przeciwnym razie małe włoski mogą odrastać pod klejem, a odrywanie taśmy będzie powodowało dodatkowy ból.
Samo usuwanie taśmy nie powinno nastręczyć nikomu problemów. Po 5 dniach skóra zaczyna się naturalnie łuszczyć, co ułatwia cały proces. Następnie należy naciągnąć skórę pod kawałkiem plastra, który zamierzamy usunąć i powoli odciągnąć taśmę od skóry. Jeśli chcemy żeby cały proces przebiegał jeszcze łatwiej, można skórę posmarować olejkiem lub kremem.
Pomoc profesjonalisty
Co prawda taśmy można zakupić samodzielnie i bez recepty, a przez ewentualne niepoprawne założenie ich nie powinno stać się nic złego, jednak jeśli chcą państwo maksymalnie skorzystać z tej metody terapeutycznej, powinni państwo skorzystać z pomocy fizjoterapeuty. Pomoże nie tylko dobrać odpowiednią dla państwa taśmę, lecz również naklei w miejscu zgodnym z przebiegiem mięśni, ścięgien i sił biomechanicznych, żeby zapewnić państwu maksymalne wsparcie w walce z chorobą.
Ograniczenia kinesiotapingu
Mimo świetnych opinii pacjentów oraz samych fizjoterapeutów, nie ma jednoznacznych dowodów naukowych sugerujących skuteczność kinesiotapingu ponad standardowo stosowane terapie. Stanowią natomiast świetne uzupełnienie np. leczenia farmakologicznego czy też terapii manualnej.