Leczenie schorzeń kręgosłupa

Ortopedika oferuje kompleksowe leczenie schorzeń kręgosłupa m.in.:

Kręgosłup lędźwiowy:

• Discektomia lędźwiowa wykonywana techniką mikrochirurgiczną (mikrodiscektomia) lub w technice endoskopowej
◦ dyskopatia polega na uwypukleniu się jądra miażdżystego kręgu i ucisku nerwów odchodzących od rdzenia kręgowego. Powoduje to silny ból, zaburzenia funkcji mięśni a nawet ich zanik. Jedną z metod leczenie tej choroby jest discektomia, czyli wycięcie całego dysku bądź jego fragmentu, uciskającego korzenie nerwów
• Discektomia lędźwiowa ze stabilizacją międzykolcową
• Stabilizacja międzykolcowa
◦ w czasie tego zabiegu wprowadza się specjalistyczny implant pomiędzy wyrostki kolczyste kręgów, co powoduje ich uniesienie i zmniejszenie ucisku kręgosłupa na krąg, zmniejszając jego ucisk na nerwy
• Stabilizacja transpedikularna w odcinku L/S ze stabilizacją międzytrzonową TLIF/PLIF – w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa, deformacji kręgosłupa, złamań i/lub zmian nowotworowych w kręgosłupie
◦ stabilizacja transpedikularna, czyli przeznasadowa, to zabieg w którym ortopeda bądź neurochirurg dokonuje zespolenia nasad kręgów, co umożliwia odtworzenie kręgów i stabilizację całego kręgosłupa
• Korekcja deformacji kręgosłupa w odcinku L/S

Stabilizacja stawu krzyżowo-biodrowego w technice minimalnie inwazyjnej

◦ polega na wszczepieniu implantu do stawu krzyżowo-biodrowego, co umożliwia jego stabilizację. Do wskazań należą m.in. zwyrodnienie stawu krzyżowo-biodrowego, poporodowe bóle krzyża, uraz, pooperacyjny nacisk po zespoleniu lędźwiowym. Technika minimalnie inwazyjna pozostawia mniejszą bliznę oraz umożliwia krótszy okres hospitalizacji po zabiegu

Stabilizacja stawu międzykręgowego – typu FacetWedge ◦ jedną z metod leczenia m.in. zwyrodnienia krążków międzykręgowych jest wszczepienie implantu FacetWedge. Zabieg ten można przeprowadzić w technice mikroinwazyjnej, co jest preferowane przez pacjentów głównie ze względu na mniejszą bliznę pooperacyjną, krótszą hospitalizację i wcześniejszy moment włączenia fizjoterapii

Kręgosłup piersiowy:

• Discektomia piersiowa
• Stabilizacja transpedikularna w odcinku piersiowym kręgosłupa – w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa, deformacji kręgosłupa, złamań i/lub zmian nowotworowych w kręgosłupie.
• Korekcja deformacji kręgosłupa w odcinku piersiowym- skolioza, choroba Scheuermanna

Kręgosłup szyjny:

• Discektomia szyjna z artodezą – usztywnienie operowanego segmentu
• Discketomia szyjna z artroplastyką (ruchoma proteza dysku)
• Stabilizacja szyjna i szyjno-piersiowa z dostępu tylnego
• Stabilizacja szyjno-potyliczna
• Stabilizacja C1-C2 w przebiegu niestabilności
• Korporektomia szyjna ze stabilizacją przednią lub 360st.(stabilizacja przednia+tylna)
◦ polega na usunięciu znacznej części trzonu kręgu i wzmocnieniu otaczających kręgów. Ta operacja kręgosłupa wskazana jest kiedy doszło do złamania trzonu kręgu czy zaawansowanej chorobie zwyrodnieniowej, kiedy inne operacje ani leczenie zachowawcze nie przyniosły spodziewanego efektu
Minimalnie inwazyjna chirurgia kręgosłupa – zabiegi stablizacji transpedikularnej w odcinku lędźwiowym i piersiowym kręgosłupa w technice przezskórnej, stabilizacje TLIF w technice przezskórnej

Inne metody leczenia kręgosłupa:

• Kompleksowe zabiegi rewizyjne po nieudanych zabiegach chirurgii kręgosłupa
• Minimalnie inwazyjne techniki leczenia złamań kompresyjnych kręgosłupa
• Kyfoplastyka – odtworzeniem kształtu trzonu
• Wertebroplastyka – wzmocnienie złamanego kręgu cementem kostnym
• Wertebroplastyka z leczeniu naczyniaków kręgów piersiowych i lędźwiowych
• Selektywna blokada korzenia rdzeniowego pod kontrolą radiologiczną
• Termolezja
• Terapia wewnątrzdyskowa
• Discogel
• Podanie autogennych komórek macierzystych do krążka międzykręgowego (dysku)
Uraz czy złamanie kręgosłupa może dotyczyć różnych odcinków oraz różnych struktury anatomicznych takich jak: kości, dyski, więzadła czy też stawy międzykręgowe. Niefizjologiczne siły działające na kręgosłup mogą powodować niestabilność w zakresie struktur kostnych, dyskowo-więzadłowych z podwinięciami kręgów i/lub z ich przemieszczeniem – patologie te mogą występować pojedynczo lub jednocześnie.
W ostatnich latach dokonał się bardzo duży postęp w leczeniu chirurgicznym urazów kręgosłupa. Wynika to z coraz większego zrozumienia podstaw biomechaniki i jest efektem intensywnych badań laboratoryjnych i rosnącego doświadczenia klinicznego w połączeniu z ogromnym postępem technologicznym i stosowaniem wyrafinowanych technik i materiałów.
Obecnie w operacjach kręgosłupa, w zależności od wskazań, wykorzystujemy dostępy do kręgosłupa przednie, tylne lub w połączeniu (360 stopni). Celem leczenia kręgosłupa jest obarczenie uciśniętych struktur nerwowych (usunięcie ucisku), ustabilizowanie kręgosłupa z odtworzeniem lub zachowaniem jego fizjologicznych krzywizn, z zapewnieniem optymalnych warunków do gojenia się wszystkich struktur kręgosłupa.

Stosowane powinny być techniki, które minimalizują uraz okołooperacyjny – z oszczędzaniem mięśni, stawów i kości nienaruszonych urazem, stosowane są możliwie najkrótsze konstrukcje.

• Urazy kręgosłupa w tym złamania osteoporotyczne
◦ osteoporoza zmniejsza gęstość kości, tym samym zwiększając ich łamliwość. W skrajnych przypadkach może dojść do kompresyjnych złamań nawet przy siadaniu. Leczenie takich urazów zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, ale ogółem polega na zespoleniu kręgów i wzmocnieniu ich implantami.